E, para sermos de aquí, para podermos seguir
a ser en galego, teremos que comer produtos tamén de aquí? Pois, tamén creo que
si...
Imos ver. Cada vez que comemos, por exemplo,
pementos envasados procedentes de fóra e mercados nunha grande área comercial,
estamos a colaborar, indirectamente e, se cadra, contra a nosa vontade ou,
cando menos, coa nosa non consciencia directa, con poñerlle dificultades ao
futuro do galego. Do galego en xeral, e da lingua en particular. Co ben que se
dan os pementiños na nosa terra!
Vaia ensarillada en que se meteu este!,
haberá quen diga... Pois pode que un pouco si, mais a ver se nos damos
explicado... Se consumimos produtos que, podendo darse aquí, se producen fóra
do país, estamos a prexudicar as/os produtoras/es galegas/os, poñéndolles
difícil a súa supervivencia económica e, polo tanto, o futuro do rural galego,
isto é, dos espazos onde mellor se conserva o noso idioma. E a isto hai aínda
que lle sumar os custos para a sustentabilidade e ambientais do envasado en
plástico, do transporte, etc., ademais do custo económico tamén do envasado, do
transporte..., e de intermediacións varias que lles restan posibles beneficios
a quen produciron os pementos de que falabamos. Todo perdas para nós! En
definitiva, mercando eses pementos de fóra e envasados estamos prexudicándonos.
E, quen di pementos, di viño, patacas,
conservas, xamón, fabas, ovos ou calquera outra cousa que se poida dar en
Galiza.
Que os produtos do país e a lingua galega se
retroalimentan? Pois si. Que canta máis produción haxa no país máis lingua
galega poderá haber? Pois si. Que canta máis consciencia lingüística haxa, máis
produtos galegos se demandarán e máis produción poderá haber no país? Pois si.
Que fomentar o galego e os produtos propios, e os produtos propios e o galego,
é o xusto e debe ir da man? Pois tamén.
Usamos e fomentamos o galego porque é o noso
idioma propio, o que lle corresponde a este pobo, o creado aquí e o que contén
unha cosmovisión única, e usámolo e promovémolo por iso e porque historicamente
foi apartado, desfavorecido, marxinado..., entón estamos a fomentalo porque
traballamos na construción da xustiza social, porque é o xusto. Igual de xusto
que comermos o de aquí. O producido, coidado, creado, etiquetado, distribuído,
vendido, en lingua galega.
E se usamos o galego porque é o noso, o
propio, o creado aquí, o que temos máis próximo, etc., etc., etc., usámolo
porque é o..., “eco!”, lóxico. Porque é o lóxico. Porque é o ecolóxico.
Se até do que comemos depende o futuro da
lingua!
Nel Vidal
Técnico en normalización lingüística e presidente da CTNL
